Chesney Henry Baker jr. , znany później jako Chet Baker urodził się 23 grudnia 1929 roku w Yale, ( hrabstwo Payne , stan Oklahoma). Jako dziecko śpiewał chórze kościelnym. O jego edukację muzyczną dbał ojciec (gitarzysta), który namawiał syna do nauki gry na instrumentach dętych. Chet naukę rozpoczął od puzonu, który w niedługim czasie zamienił na trąbkę. Podjął naukę w Glendale Junior High School ale dość szybko ją przerwał . W wieku 16 lat wstąpił do wojska. Stacjonował w Berlinie, gdzie wszedł w skład orkiestry wojskowej. W 1948 roku Chesney H. Baker opuścił Europę i powrócił do USA. Tam rozpoczął studia w El Camino College w Los Angeles, które przerwał aby po raz drugi znaleźć się w armii, tym razem w orkiestrze wojskowej jednostki stacjonującej w San Francisco (The Sixth Army Band) . Czas wolny od służby spędzał głównie w uznanych jazzowych klubach muzycznych, takich jak: „Black Hawk” czy „Bop City”,podpatrując zawodowych jazzmanów. Jednak nie dane mu było na stałe związać się wojskiem, które ostatecznie porzucił na rzecz muzyki. Rozpoczynał od gry w zespole tanecznym „Vida Musso” oraz od koncertów ze Stanleyem Gayetskym, sksofonistą tenorowym, występującym jako Stan Getz. Baker poważniejsze sukcesy jako trębacz odniósł w 1951 roku, podczas trasy koncertowej na zachodnim wybrzeżu USA, granej wspólnie z Charlie’m Parkerem, sksofonistą. W tym samym czasie Chet Baker dołączył do zespołu saksofonisty barytonowego i pianisty Gerry’ego Mulligana. The Gerry Mulligan Quartet odnosił duże sukcesy, a sławę Bakerowi przyniosło wirtuozerskie wykonanie partii solowej na trąbce w utworze pt. „My Funny Valentine”. Grupa grała razem około roku. Następnie Chet Baker stworzył własny kwartet , w którym oprócz niego grali: Russ Freeman (pianista), Red Mitchell (kontrabasista), Boby White(perkusista). W 1954 roku ukazała się płyta pt. „Chet Baker Sings” wydana przez Pacyfic Jazz, a Baker został laureatem magazynu muzycznego „Down Beat” w kategorii „Najlepszy trębacz”. Warto przypomnieć, że w tym plebiscycie pokonał legendarnego Milesa Davisa. Z czasem stał się głównym reprezentantem cool jazzu, mistrzem stonowanych, delikatnych i wyciszonych aranżacji. Nagrania studyjne Bakera zrealizowane z Artem Pepperem , saksofonistą altowym w 1956 roku , zostały zebrane i wydane w całości na płycie w 1969 roku. Album zatytułowany „The Route” stanowi niezwykle wyrazisty dokument dla West Coast jazzu. W latach sześćdziesiątych minionego stulecia Chet Baker zaczął grać na flugelhornie. Posiada w dorobku również występy wokalne. Niestety burzliwe i niewolne od nałogów życie trębacza miało znaczący wpływ na niepowodzenia w jego ciekawie rozwijającej się karierze. Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych poprzedniego wieku Baker żył i mieszkał na przemian w Europie i USA. Koncertował głównie w San Francisco i San Jose. Na początku lat siedemdziesiątych przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie nagrywał i koncertował ze znaczącymi muzykami , takimi jak np. Jim Hall , gitarzysta. Dorobek artystyczny Bakera pod względem ilościowym jest imponujący. Niemniej jednak w jego twórczości odnaleźć można mniej ambitne utwory, z kategorii light music, które dominują w latach 1966 – 1974. Jego kunszt wykonawczy ( od 1966 roku muzyk grał z protezą zębową) , talent, dojrzałość artystyczna dominują w sposób szczególny na płytach nagranych w Europie , pod koniec życia. W 1988 roku Baker został zaproszony do udziału w festiwalu Jazz nad Odrą. Niestety na kilka dni przed planowanym przyjazdem do Polski artysta wypadł z okna hotelu Prins Hendrik w Amsterdamie. Policja badająca zdarzenie nie stwierdziła udziału osób trzecich i zakwalifikowała śmierć Bakera jako nieszczęśliwy wypadek.
Wybrana dyskografia:
Chet Baker & Strings – Columbia 1954
Chet Baker Sings – Pacyfic Jazz 1954
The Trumpet Artistry Of Chet Baker – Pacyfic Jazz 1955
Chet Baker – Sings And Plays With Bud Shank, Russ Freeman And Strings – Pacyfic Jazz 1955
Gerry Mulligan Quartet Featuring Chet Baker – Gerry Mulligan Quartet– Pacyfic Jazz 1955
Chet Baker & Art Pepper – Playboys – World Pacyfic 1957
Chet Baker In New York – Riverside Records 1958
Chet Baker Introduces Johnny Pace Accompanied By The Chet Baker Quintet – Riverside Records 1959
Sextet & Quartet – Music 1960
Gerry Mulligan Featuring Lee Konitz & Chet Baker – Midnight Session – Fontana 1963
The Most Important Jazz Album Of 1964/65 – Clopix Records 1964
The Mariachi Brass Featuring Chet Baker – Double Shot – World Pacyfic 1966
The Mariachi Brass Featuring Chet Baker – In The Mood –World Pacyfic 1966
Blood, Chet And Tears – Verve Records 1970
Gerry Mulligan / Chet Baker – Carnegie Hall Concert – CTI Records 1975
The Incredible Chet Baker Plays And Sings – Three Eggs 1977
The Italian Sessions – RCA 1978
Rachel Gould – Chet Baker – All Blues – Bingow Records 1979
Chet Baker meets Enrico Pieranunzi – Soft Journey – Edipan 1980
Live In Paris – Tune Up - Circlle Records 1981
Chet Baker and Lee Konitz – In Concert – India Navigation 1982
Stan Getz & Chet Baker – Line For Lyons – Sonet 1983
Chet Baker With Åke Johansson Trio – Live In Sweden – Dragon Records 1984
Chet Baker And The Lighthouse All-Stars – Witch Doctor – Contemporary Records 1985
Mike Melillo / Chet Baker – Symphonically – Soul Note 1986
Chet Baker Featuring Van Morrison – Live At Ronnie Scott’s London – Hendring Wadham 1987
Chet Baker / Wolfgang Lackerschmid – Originals – Art & Sound 1988