Dzień 2 maja jest obchodzony w Polsce jako Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej a także jako święto Polonii i Polaków za Granicą. Święto Flagi zostało ustanowione 16 lat temu przez Sejm RP, na mocy ustawy z dnia 20 lutego 2004 r. Należy pamiętać, iż stosowne regulacje dotyczące symboli Rzeczypospolitej Polskiej (czyli godła, barw i hymnu, a także pieczęci państwowych) zawiera artykuł 1 wspomnianej ustawy z 2004 r. Barwy zdobiące polską flagę państwową są elementem towarzyszącym społeczeństwu polskiemu od wieków. Historia polskiej flagi państwowej jest bardzo bogata. Jej zarania można doszukiwać się w X wieku. Na pierwszych flagach i sztandarach w średniowieczu reprezentujących Królestwo Polskie widniał biały orzeł w koronie na czerwonym tle. Modyfikacje zostały wprowadzone w okresie późniejszym gdy na sztandarach Rzeczpospolitej Obojga Narodów umiejscawiano trzy pasy – na górze i na dole pas czerwony, a w środku biały. Umieszczano na niej również często czerwoną tarczę herbową podzieloną na cztery części, na której przemiennie znajdował się Biały Orzeł i biała Litewska Pogoń – Herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
Pierwsza regulacja prawna dotycząca flagi została przyjęta 7 lutego 1831 r. w uchwale Sejmu Królestwa Polskiego obradującego w czasie powstania listopadowego. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę nowo wybrany w 1919 r. Sejm Ustawodawczy w dniu 1 sierpnia 1919 r.uchwalił ustawę o godłach i barwach narodowych. Wówczas to za: _barwy Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się kolory biały i czerwony, w podłużnych pasach, równoległych, z których górny – biały, dolny zaś – czerwony (art. 1 pkt. 3)_.
Na zdjęciu widoczne neobarokowe biurko „K. Stronczyńskiego” w typie gdańskim oraz niedawno przekazany Muzeum w Piotrkowie Trybunalskim dar p. Urszuli Goski – Flaga Rzeczpospolitej wręczona przez premiera Mateusza Morawieckiego w związku z obchodami 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.
