Chesney Henry Baker jr. , znany później jako Chet Baker  urodził się  23 grudnia  1929 roku w Yale, ( hrabstwo Payne , stan Oklahoma). Jako dziecko  śpiewał chórze kościelnym. O jego edukację muzyczną dbał ojciec (gitarzysta), który  namawiał syna do nauki gry na instrumentach dętych. Chet naukę  rozpoczął od puzonu, który w niedługim czasie zamienił na trąbkę. Podjął naukę w Glendale Junior High School  ale dość szybko ją przerwał . W wieku 16 lat wstąpił do wojska. Stacjonował w Berlinie, gdzie wszedł w skład orkiestry wojskowej. W 1948 roku Chesney H. Baker  opuścił Europę  i powrócił do USA. Tam rozpoczął studia w El Camino College w Los Angeles, które  przerwał aby  po raz drugi znaleźć się w armii, tym razem w orkiestrze wojskowej jednostki stacjonującej w San Francisco (The Sixth Army Band) . Czas wolny od służby spędzał głównie w uznanych  jazzowych klubach muzycznych, takich jak: „Black Hawk” czy „Bop City”,podpatrując zawodowych jazzmanów. Jednak nie dane mu było na stałe związać się wojskiem, które ostatecznie  porzucił na rzecz muzyki.  Rozpoczynał od gry w zespole tanecznym „Vida Musso” oraz od koncertów ze Stanleyem Gayetskym, sksofonistą tenorowym, występującym  jako Stan Getz. Baker poważniejsze sukcesy jako trębacz odniósł w 1951 roku,  podczas trasy koncertowej na zachodnim wybrzeżu USA, granej wspólnie z Charlie’m Parkerem, sksofonistą. W tym samym czasie Chet Baker dołączył do zespołu saksofonisty barytonowego i  pianisty Gerry’ego  Mulligana. The Gerry Mulligan Quartet odnosił duże sukcesy, a sławę Bakerowi przyniosło wirtuozerskie wykonanie partii solowej na trąbce w utworze pt. „My Funny Valentine”. Grupa grała razem około roku. Następnie Chet Baker stworzył własny kwartet , w którym oprócz niego grali: Russ Freeman (pianista), Red Mitchell (kontrabasista), Boby White(perkusista). W 1954 roku ukazała się płyta pt. „Chet Baker Sings” wydana przez Pacyfic Jazz, a  Baker został laureatem magazynu  muzycznego „Down Beat” w kategorii „Najlepszy trębacz”.  Warto przypomnieć, że w tym plebiscycie pokonał legendarnego Milesa Davisa.   Z czasem stał  się głównym reprezentantem  cool jazzu, mistrzem  stonowanych, delikatnych i wyciszonych aranżacji. Nagrania studyjne  Bakera zrealizowane z Artem Pepperem , saksofonistą altowym w 1956 roku , zostały zebrane i wydane  w całości na płycie w 1969 roku. Album zatytułowany „The Route” stanowi niezwykle wyrazisty dokument dla West Coast  jazzu. W latach sześćdziesiątych minionego stulecia Chet Baker zaczął grać na flugelhornie. Posiada  w dorobku również występy wokalne. Niestety burzliwe i niewolne od nałogów życie trębacza miało znaczący wpływ na niepowodzenia w jego ciekawie rozwijającej się karierze. Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych poprzedniego wieku Baker żył i mieszkał na przemian w Europie i USA. Koncertował głównie w San Francisco i San Jose. Na początku lat siedemdziesiątych przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie  nagrywał i koncertował   ze znaczącymi muzykami , takimi jak np. Jim Hall , gitarzysta. Dorobek artystyczny Bakera pod względem ilościowym jest imponujący. Niemniej jednak w jego twórczości odnaleźć można mniej ambitne utwory, z kategorii light music, które dominują w latach 1966 – 1974. Jego kunszt wykonawczy ( od 1966 roku muzyk grał z protezą zębową) , talent, dojrzałość artystyczna  dominują w sposób szczególny  na płytach nagranych w Europie ,  pod koniec życia. W 1988 roku Baker został zaproszony do udziału w festiwalu Jazz nad Odrą. Niestety na kilka dni przed planowanym przyjazdem do Polski artysta wypadł  z okna hotelu Prins Hendrik w Amsterdamie. Policja badająca zdarzenie nie stwierdziła udziału osób trzecich i zakwalifikowała śmierć Bakera jako nieszczęśliwy wypadek.

Wybrana dyskografia:

Chet Baker & Strings – Columbia 1954

Chet Baker Sings – Pacyfic Jazz 1954

The Trumpet Artistry Of Chet Baker –  Pacyfic Jazz 1955

Chet Baker ‎– Sings And Plays With Bud Shank, Russ Freeman And Strings – Pacyfic Jazz 1955

 

Gerry Mulligan Quartet Featuring Chet Baker  Gerry Mulligan Quartet– Pacyfic Jazz 1955

 

Chet Baker &  Art Pepper  Playboys – World Pacyfic 1957

Chet Baker In New York – Riverside Records  1958

Chet Baker Introduces Johnny Pace Accompanied By The Chet Baker QuintetRiverside Records  1959

Sextet & Quartet – Music 1960

Gerry Mulligan Featuring Lee Konitz & Chet BakerMidnight SessionFontana 1963

The Most Important Jazz Album Of 1964/65 – Clopix Records 1964

The Mariachi Brass Featuring Chet BakerDouble Shot – World Pacyfic 1966

The Mariachi Brass Featuring Chet BakerIn The Mood –World Pacyfic 1966

Blood, Chet And Tears – Verve Records 1970

Gerry Mulligan / Chet BakerCarnegie Hall Concert – CTI Records 1975

The Incredible Chet Baker Plays And Sings – Three Eggs 1977

The Italian Sessions –  RCA 1978

Rachel GouldChet BakerAll Blues – Bingow Records 1979

Chet Baker meets Enrico PieranunziSoft Journey – Edipan 1980

Live In Paris – Tune Up ‎-  Circlle Records  1981

Chet Baker and Lee KonitzIn Concert – India Navigation 1982

Stan Getz & Chet BakerLine For Lyons – Sonet 1983

Chet Baker With Åke Johansson TrioLive In Sweden – Dragon Records  1984

Chet Baker And The Lighthouse All-StarsWitch Doctor – Contemporary  Records 1985

Mike Melillo / Chet BakerSymphonically – Soul Note 1986

Chet Baker Featuring Van MorrisonLive At Ronnie Scott’s London – Hendring Wadham 1987

Chet Baker / Wolfgang LackerschmidOriginals – Art & Sound 1988