o dziwo jest to całkiem młoda tradycja.
W Polsce pomysł stworzenia Dnia Babci zrodził się w 1964 roku w tygodniku „Kobieta i życie”. Inicjatywę tę podchwycił „Tygodnik Poznański”, którego redaktor Ryszard Danecki rok później wręczył nagrodę aktorce Mieczysławie Ćwiklińskiej za rolę babci w sztuce „Drzewa umierają stojąc”. Pani Mieczysława obchodziła wtedy również swoje 85. urodziny i z tej okazji podarowany został jej tort z napisem „Dla Babci”, a obdarowanej wyjaśniono, że w Poznaniu dnia 21 stycznia obchodzi się właśnie dzień babci, co oczywiście było wtedy żartem. Ówcześnie poznańska cukiernia Wise Cafe znajdująca się w hotelu Mercure przygotowuje specjalne torciki marcepanowe oparte na tradycyjnej recepturze
z 1965 roku, które są i wyglądają identycznie jak ten wręczony aktorce.
W roku 1966, naśladując „Tygodnik Poznański”, redaktorzy warszawskiego „Expressu Wieczornego” ogłosili 21 stycznia dniem babci, co poskutkowało zapoczątkowaniem zwyczaju w całej Polsce.
Obchody Dnia Dziadka rozpoczęły się troszkę później, bo w latach 70. Telewizja Polska ogłosiła wtedy konkurs, aby ustalić odpowiednią datę na obchody tego święta. Początkowo miał być to dzień w maju, jednak po dłuższych namysłach stwierdzono, że data zaraz po Dniu Babci jest bardziej odpowiednia.
Świętowanie dni Babci i Dziadka najczęściej odbywa się w przedszkolach
i wczesnych klasach szkoły podstawowej. Dzieci przygotowują dla swoich dziadków apele specjalnie opracowane na tę okazję, które przedstawiają jak ważnymi postaciami są babcia i dziadek. Często również przygotowywany jest poczęstunek dla jubilatów oraz drobny upominek własnoręcznie wykonywany przez dzieci jak laurka.
Grafika 1 – aktorka Mieczysława Ćwiklińska
Grafika 2 – poznański torcik marcepanowy, źródło: wpoznaniu.pl
Grafika 3 – pamiątkowe zdjęcia z obchodów Dnia Babci w Przedszkolu nr. 2
w Trzciance, lata 80., źródło: Muzeum Ziemi Nadnoteckiej im. Wiktora Stachowiaka w Trzciance
